zaterdag 31 oktober 2009

BALLET C DE LA B – OF HOE EEN HOND LIKKEN KAN

BALLET C DE LA B

BALLET C DE LA B

BALLET C DE LA B

BALLET C DE LA B

BALLET C DE LA B     BALLET C DE LA B

BALLET C DE LA B

De hond des huizes vond het blijkbaar enorm amusant om bijna iedere keer ik 2 seconden stil stond mijn linkerbroekspijp nat te likken… Dat was kadreren, hond wegduwen, herkadreren, hond wegduwen, opnieuw ergens vierkant rond slepen, klikken en erna druipend nat weg hinkelen.

zaterdag 24 oktober 2009

CIRCUS MALTER – DE REEKS

Circus Malter     Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

CIRCUS MALTER – DE OVERBLIJVERS

De beelden die de reeks niet haalden…

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

Circus Malter

dinsdag 20 oktober 2009

ZWART GELIJK DE NACHT

_MG_3617-2

Het gebeurt niet vaak maar deze keer weet ik niet goed of deze foto “iets” is… Is dit iets (tussen de rest van de nachtlevens die hier passeerden)?

EDIT: Ik ben er al uit, het wordt de afsluiter van de nachtleven reeks.

maandag 19 oktober 2009

OPGEKLOPT

_MG_3578

zondag 18 oktober 2009

DE ANDERE KANT

Ilse C.

Ilse C.

image

zaterdag 17 oktober 2009

TV KIJKEN TREKT OP NIETS

_MG_1974-Edit-Edit-2     _MG_1179-Edit-Edit-Edit-2

_MG_3404-Edit

De complete zondagmorgen triptiek, van wanneer ik dingen begin te onthouden tot de dag goed begint. Deze keer staan ze in correcte volgorde.

donderdag 15 oktober 2009

STUDJO

_MG_3281

Hier werden 12 beelden gemaakt.

woensdag 14 oktober 2009

NACHT, HAAL JE VRIENDEN BOVEN

_MG_3236-2

dinsdag 13 oktober 2009

SONY DSC-HX1

SONY DSC-HX1

SONY DSC-HX1

SONY DSC-HX1     SONY DSC-HX1

Ik kreeg de kans om mee te doen met een wedstrijd van Sony, Ik mocht een toestel van hun (DSC-HX1) een week gebruiken en de “sweep panorama” functie testen. In het kort klinkt dat: maak jezelf een lange of hoge foto door je toestel in het rond te zwieren. Natuurlijk kwam het toestel thuis aan wanneer ik nog een week in Gent op school zat, dus door mijn eigen organisatie skills heb ik er maar 2 dagen mee kunnen spelen. Volgens het reglement moeten alle deelnemende foto’s vrij zijn van “plastische opsmuk” dus geen dinges ermee doen die niet in de camera zitten (no Photoshop en consoorten). Dus de beelden komen rechtstreeks uit het machien (wel met een kleine tussenstop in Photoshop om ze te verkleinen).

Ik ben er zelf nog niet goed uit waarvoor je deze functie het best gebruikt, ik had vooral last met het feit dat snelle acties bijna onmogelijk zijn met dit toestel. Ook kadreren is niet zo simpel omdat het toestel soms uit zichzelf her-kadreert. Maar eigenlijk is het best een leuke feature voor de occasionele fotograaf, relatief snel en correct. Ik wou gewoon teveel denk ik.

Voor de rest is dit toestel volgens mij een betere videocamera dan fototoestel, de foto capaciteiten zijn echt niet mis hoor (ik was zelf verbaasd hoe veel deze compacts verbeterd zijn), maar als je eenmaal filmpjes mee neemt wil je er geen foto’s meer mee maken. De videobestanden zijn echt heel proper en ik kon moeilijk geloven dat ze uit zo’n klein toestel kwamen.

Ik vind mijn foto’s die ik ermee maakte helemaal niet “super super” (ik word zelf een beetje lastig dat ik er niets beters mee gedaan heb, het heeft nogal het “ik test een nieuw toestel uit” gevoel) maar ik vond het een super idee van Sony om bloggers hun toestellen te laten testen. Dankjewel. 

Meer info op: http://www.sony.be/cybershot/nl

vrijdag 9 oktober 2009

CATHARSIS

Vandaag kreeg ik van een leerkracht op school de opmerking dat hij mijn site en blog gezien had, hij vond dat er leuke dingen te zien waren maar wat hem opviel was dat de foto’s een clean, geborsteld uitzicht hadden. Hij bedoelde niet hetgeen er op de foto’s te zien was maar hoe ze eruit zagen. Ik antwoordde uiteindelijk met het woord “de Adobe-feel? (Adobe is het softwarehuis die alle foto software verkoopt die ik gebruik)” en met de stelling dat wanneer je je foto’s er anders laat uitzien het terug fake wordt. Hierna bedacht ik wel dat er genoeg speelruimte is om mijn foto’s, mijn schwung mee te  geven en ze niet zo generiek van afwerking te maken. Even dacht ik dat generiek mijn stijl wel was. Hij had wel gelijk. Ik kies bijna altijd bewust voor generiek/niet extreem.

3 Weken geleden praatte ik met een (andere) leerkracht over iemand die we beide kennen die dit jaar 9 maanden in Nieuw-Zeeland verblijft. Hij nam het woord adolescenten-crisis in de mond. Hij deed dat op een manier om het een en ander te kaderen, laat dat duidelijk zijn. Hij veroordeelde niet. Hij had wat contrast nodig om de rest van zijn verhaal te laten kloppen. Het woord bleef sindsdien wel hangen.Adolescenten-crisis, een adolescent weet wanneer de dingen niet meer kloppen en reageert daar op. Hetgeen wat daarvan bleef hangen was vooral dat de adolescent “weet” terwijl hij reageert. Het is een kleine stap om je eigen adolescenten-crisis te ontdekken.

Vandaag zag ik de film: De Helaasheid der Dingen. Ik heb het boek nog nooit gelezen maar ik denk dat dit de enige titel is van een “grote mensen boek” die ik ken sinds ik mijn boeken aversie heb gekweekt (long time ago). Ik heb het lang geleden 1 keer gehoord en ik herinner me dat ik toen een perfect beeld kon vormen van hoe “De Helaasheid der Dingen” er zou kunnen uitzien. En soms kom ik het tegen, dat beeld, meestal wanneer ik ergens ben waar ik nog nooit eerder was maar ik herken het altijd direct. Vaak kan ik mijn mond dan niet tegenhouden om de titel uit te spreken in een of andere verdwaalde zin. Nu ken ik het verhaal achter de titel en heeft de titel gelijk, maar er zit/zat meer in de titel voor mij dan alleen hetgeen de film toonde.

Gisteren ben ik in Brugge een theatervoorstelling in “De Werf” gaan kijken. De voorstelling heet: We Are The Streets. Het is een jongerenproductie onder leiding van Michiel Soete. Geen flauw idee wie die Michiel is maar het stuk speelde zich af na de Apocalyps. Het stuk begon met 1 iemand die een kaarsje aanstak in een volledig donkere zaal en de zin uitsprak: “Eerst waren het de lichten.” Op dat moment kon ik me niet anders dan ongemakkelijk voelen over hoe voor de hand liggend ik het vond en net daarna nog ongemakkelijker over het feit dat ik dat voor de hand liggend vond. Het totale stuk was bijzonder leuk nochtans… Losse brokken wel, die waarschijnlijk met een eigen verhaallijn aan mekaar genaaid moesten worden maar waar ik blijkbaar geen tijd voor had. Na de voorstelling had ik niet het gevoel een verhaal te hebben gezien maar eerder losse leuke ideeën die goed uitgewerkt waren. Ik ben er zeker van dat er mensen zijn die het geheel snappen maar ik had meer dan genoeg met de brokken apart.

Vandaag wandelde ik terug van mijn cinematrip en kwam een meisje tegen die als fotografe voor het filmfestival aan het werken was. Ik herkende haar vanop school. We babbelden wat en ze vertelde dat ze alles moest fotograferen waar een poster van het filmfestival hing. Ze keek er bij hoe het klonk en ik antwoordde met de zin: Het leven van een fotograaf… en keek nog straffer dan het klonk. Toen ik terugweg verder zette bedacht ik dat ik zelf een fotograaf word. Nu ben ik nog een student met anderhalf diploma met het vooruitzicht op een uitstervend beroep en een minder leuk alternatief. Het is wat je er zelf van maakt klinkt het dan natuurlijk van overal maar je idealen bijschaven naar de realiteit is zo   ..   helaas.

Daarnet zag ik ook de film: The China Syndrome. Over kernenergie. Een verouderde film maar wel genoeg om alles goed op een rij te krijgen. The China Syndrome is een benaming voor het resultaat van een reactor-meltdown. Bij een meltdown bevindt er zich geen moderater/koelwater meer rond een actieve reactorkern en is deze dus blootgesteld aan de lucht. Doordat er geen moderater/koelwater meer is krijgt de kettingreactie vrij spel en warmt de kern oncontroleerbaar op.De kettingreactie kan heel snel daarna niet meer vertraagd of stopgezet worden door neutronen absorberende materialen in het reactorvat te brengen. De nucleaire brandstof wordt zo warm dat deze door de bodem van het reactorvat smelt en zo blijft verder smelten door de funderingen van de fabriek en ook door de aarde (in theorie tot China). In realiteit zou de nucleaire brandstof exploderen wanneer het in aanraking komt met grondwater en zo een grote natuurramp veroorzaken. Maar daarnet heeft niets te maken met de rest van dit bericht.

What is understood, need not be discussed. – Van Halen

woensdag 7 oktober 2009

LEVENSGEVAARLIJK

_MG_2658

Straf geïnspireerd door de recente portretten van Switn heb ik vandaag een portret genomen van Ilse, niet dat ik klakkeloos wil nadoen maar door verschillende dingen te proberen hoop ik mijn eigen schwung te vinden.

HELAAS CINEMA’S

Helaasheid Der Dingen

Helaasheid Der Dingen

Helaasheid Der Dingen

Helaasheid Der Dingen

Helaasheid Der Dingen

Helaasheid Der Dingen

Centraalorama… (weeral!!) maar het wil niet meezitten, mijn lensje heeft grote moeite om de dingen in focus te krijgen in zo’n donkere omstandigheden en daarom hou ik me minder bezig met de dingen proper in beeld te krijgen maar eerder met de dingen goed scherp te krijgen, eenmaal scherp druk ik dan natuurlijk snel af. Klagen en zagen, maar tis nog altijd mijn schuld :)

dinsdag 6 oktober 2009

NACHT

_MG_2305-3

zondag 4 oktober 2009

AFWASSEN TREKT OP NIETS

_MG_1974-Edit-Edit-2     _MG_1179-Edit-Edit-Edit

Nummer 2 in de zondagmorgen reeks.

zaterdag 3 oktober 2009

CIRO-FLEX FIX

_MG_1934

_MG_1931-Edit

Ik kreeg vandaag een oude 2-oog 6x6 camera cadeau waarvan de sluiter kaduuk was. Ik pierelde hem uit elkaar en ben blij te kunnen zeggen dat deze camera terug volledig werkt! Nu nog een 6x6 opschieten, maar dan moet ik wel weer die donkere kamer in…

vrijdag 2 oktober 2009

FLITSFLES OP SCHOOL

_MG_1868-3